Samira Sabou - Niger Collapse
"Toen ik voor het eerst betrokken raakte bij journalistiek op sociale media, kreeg ik veel commentaar - meestal van mannen. Ze zeiden dat ik moest gaan trouwen. Nadat ik getrouwd was, zeiden ze dat ik voor mijn man moest gaan zorgen of moest gaan koken. Na verloop van tijd veranderden deze opmerkingen in beledigingen, intimidatie en bedreigingen. Maar het verlangen om de waarheid naar buiten te brengen, om bepaalde tekortkomingen te verbeteren en te corrigeren, is sterker. Zelfs als dit betekent dat we onszelf blootstellen aan grote risico's."
Luister naar Samira Sabou's verhaal:
Toen ik voor het eerst betrokken raakte bij journalistiek op sociale media, kreeg ik veel commentaar - meestal van mannen. Ze zeiden dat ik moest gaan trouwen. Nadat ik getrouwd was, zeiden ze dat ik voor mijn man moest gaan zorgen of moest gaan koken. Na verloop van tijd veranderden deze opmerkingen in beledigingen, intimidatie en bedreigingen.
In de context van de oorlog tegen terrorisme in West-Afrika, is het erg moeilijk voor een vrouwelijke Afrikaanse journalist om een andere mening te hebben dan degenen die slogans roepen als "vecht tegen het imperialisme", "verdedig het pan-Afrikanisme" of degenen die pleiten voor het vertrek van legers uit "bezetting en imperialisme". Het steunen van een narratief of het hebben van argumenten die niet in overeenstemming zijn met deze populistische slogans, staat voor hen gelijk aan verraad, slavernij, onderwerping en kan leiden tot (online) geweld.
Uiteraard heeft dit geweld een impact op ons werk. Soms vermijden we bepaalde analyses te doen om de boosaardigheid van bepaalde mensen op sociale media niet aan te wakkeren. Soms hebben we zin om op te geven. Maar het verlangen om de waarheid naar buiten te brengen, om bepaalde tekortkomingen te verbeteren en te corrigeren, is sterker. Zelfs als dit betekent dat we onszelf blootstellen aan grote risico's.
Vaak als mensen me vragen hoe ik erin slaag deze bedreigingen, deze slechtheid, deze intimidaties te doorstaan, ... herinner ik hen aan het volgende: "Alle profeten hebben geleden onder de slechtheid van mensen. Ze werden bespuugd en sommigen werden zelfs gedood, voordat de wijsheid van hun boodschap werd erkend. Dus wie ben ik, Samira, om hieraan te ontsnappen?". Ik doe gewoon journalistiek werk dat niet unaniem wordt goedgekeurd. Maar het belangrijkste is om na elke publicatie in overeenstemming met mijn geweten te zijn. Dat geeft me de kracht om door te gaan met mijn werk. Maar we krijgen ook veel aanmoediging en hulp. Ik kreeg bijvoorbeeld hulp van Free Press Unlimited. Zij betaalden mijn juridische kosten, terwijl ik veelvuldige pesterijen moest ondergaan in de rechtszaal tot het punt waarop twee rapporteurs van de Verenigde Naties de Nigeriaanse regering ter verantwoording moesten roepen. Dit soort aanmoedigingen verzachten de pijn die anderen achterlaten.